Dhr. S. (Simon) Ruiter is sinds juli dit jaar bestuurslid bij het VIC. Hij heeft al tientallen jaren te maken met de dynamiek in de veenweiden, door zijn eigen bedrijf midden in het gebied, maar ook vanuit verschillende bestuursfuncties. In dit interview maakt u kennis met hem en geeft hij zijn visie op de uitdagingen voor het VIC: “Als ondernemers in de toekomst gaan ‘Boeren met hoog water’ is het mijns inziens belangrijk tegen het licht te houden wat dan de prijzen moeten zijn voor producten. Dat kan bijvoorbeeld door maatschappelijk diensten als beheer van het landschap en CO2-beperking te vergoeden. Het is de uitdaging voor VIC en haar netwerk om de theoretische aanvliegroute in de praktijk waar te maken.”
Wat is uw achtergrond?
Dhr. Ruiter licht toe: “Samen met mijn vrouw heb ik een melkveebedrijf in Grootschermer, de Noordeindermeerpolder, in Noord-Holland. Een bedrijf met ruim 200 koeien op deels veen en deels kleigrond. Daarbij pachten we een deel van de grond van Staatsbosbeheer en Landschap Noord-Holland. Daarnaast heb ik diverse bestuursfuncties bekleed o.a. voor FrieslandCampina, LTO Noord en de Rabobank. Ook heb ik mede aan de basis gestaan van de in 1995 opgerichte Agrarische Natuur Vereniging Eilandspolder, inmiddels, na enkele fusies, bekend als Water, Land en Dijken.
Momenteel ben ik actief in de gemeenteraad van Alkmaar en het waterschapsbestuur van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. En sinds kort ben ik dus ook bestuurslid van het VIC.”
Wat is uw band met de veenweiden?
Hij vervolgt: “Vanaf het moment dat ik boer geworden ben in 1983, heb ik te maken met de dynamiek in de veenweiden, ons bedrijf zit namelijk middenin het veenweidengebied. Al zolang ik hier zit wordt er gesproken over thema’s als bodemdaling, weidevogels en beheer van het landschap. En ik heb ook te maken met maatschappelijke groeperingen. De veenweiden is een cultuurlandschap dat bewerkt en onderhouden moet worden. Een landschap dat gewaardeerd wordt door burgers, recreanten en zeker door de plaatselijke bewoners die er opgegroeid zijn.”
Wat ziet u als belangrijke rol/waarde van het VIC?
“Al vanaf mijn twintigste kom ik op de locatie van de proefboerderij in Zegveld. Vroeger was de boerderij vooral agrarisch gericht. Het is een goede ontwikkeling dat de proefboerderij gaandeweg steeds meer een maatschappelijke functie heeft gekregen. Het VIC is op het juiste moment ontstaan. Er komt steeds meer maatschappelijke druk op de veenweiden, daarom is het belangrijk dat VIC laat zien wat de mogelijkheden zijn voor het gebied en dat deze mogelijkheden vervolgens door proefboerderij KTC in de praktijk getoetst worden. Doordat VIC aanjaagt, verbindt, uitdaagt tot onderzoek en een divers netwerk heeft (overheid, onderzoek, onderwijs), vormt zij een spin in het ‘Veenweidenweb’. Ik denk dat het erg belangrijk is dat dat op één plek plaatsvindt en dat men daar op terug kan vallen.”, aldus dhr. Ruiter.
Wat ziet u als uitdagingen voor het VIC?
Dhr. Ruiter licht toe: “Een belangrijk thema is in mijn ogen de vraag: ‘Hoe kan je als boer op lange termijn een economisch veehouderij bedrijf blijven voeren in de veenweiden?’ Er zal wat moeten gebeuren. Eenvoudigweg het peil opzetten is volgens mij niet de oplossing. Het grondwaterpeil op orde houden is veel belangrijker. Een belangrijke vraag bij “boeren met hoog water” is: Wat zouden dan de prijzen moeten zijn voor producten? Denk daarbij aan oplossingen als CO2 waarde toekennen aan producten en vergoedingen voor beheer van het landschap.
Een uitdaging voor het VIC is daarbij ook: Hoe krijg je ondernemers mee in een veranderingsproces? Tot nu toe heeft de melkveehouderij de beste kaarten, maar het is best mogelijk dat andere opties in de toekomst beter naar voren komen. Het is de uitdaging om ondernemers daarbij te betrekken. Zonder ondernemerschap is er geen toekomst voor het veenweidengebied. Voor het onderwijs ligt hier een grote uitdaging om aan de studenten de goede instrumenten aan te reiken om de ondernemers van de toekomst te worden.