Snijmaisteelt op veengrond bij dynamisch slootpeilbeheer

Op het Veenweiden Innovatiecentrum te Zegveld (VIC Zegveld) is gedurende twee jaar (2011-2012) een experimentele pilot uitgevoerd met als doel het beproeven van maatregelen die veenafbraak bij snijmaïsteelt op veengrond minimaliseren. De maatregelen waren als volgt: 1. Maïs zaaien met een “strokenfrees” in plaats van een volledige grondbewerking; 2. Een hoog slootpeil (25 cm –mv) dat alleen rondom zaaien en oogsten wordt verlaagd (dynamisch peilbeheer); 3. Beperking van grondwaterstandsdaling door het gebruik van onderwaterdrains.

Als hoofdbehandeling is het effect van onderwaterdrains vergeleken met een situatie zonder drains. Vervolgens is als subbehandeling het doodspuiten van de graszode of het terugdringen van de grasgroei met het middel Titus vergeleken met een onbehandelde graszode. In het voorjaar verdampte maïs aanmerkelijk minder water dan gras waardoor de grondwaterstanden minder daalden. Onderwaterdrains versterkten dit effect. Dit vermindert in potentie de maaivelddaling. De maisopbrengsten waren het hoogst op de doodgespoten graszode, ongeveer 11,5 à 12 ton ds/ha in zowel 2011 als in 2012. De opbrengsten op de niet doodgespoten objecten werden minimaal gehalveerd. Het terugdringen van de grasgroei met Titus resulteerde weliswaar in een hogere maïsopbrengst, maar bleef suboptimaal ten opzichte van de volledig doodgespoten graszode. De standvastigheid van de mais werd niet benadeeld door het hoge slootpeil. De berijdbaarheid van de bodem bij zaai en bij oogst was bij de tijdelijke peilverlagingen voldoende.

Wageningen UR Livstock Research
Rapport 720 – Snijmaïsteelt op veengrond bij dynamisch slootpeilbeheer

I.E. Hoving
H. van Schooten
M. Pleijter

Juli 2013