Nieuwe teelten

Natte teelten – zoals lisdodde of cranberry – kunnen niet alleen zorgen voor (neven-) inkomsten, ze helpen ook de verdere bodemdaling in de westelijke veenweiden te voorkomen. Naarmate de veenweidebodem verder daalt, nemen de kosten voor waterafvoer toe. De nabij gelegen natte (natuur)gebieden komen relatief hoog te liggen, waardoor water via de ondergrond wegsijpelt en deze gebieden sneller verdrogen.

Natte teelten kunnen ook bijdragen aan de klimaatdoelstellingen. Dat komt omdat nat veen nauwelijks CO2 uitstoot, in tegenstelling tot drooggelegd veen. In de periode mei tot oktober vindt relatief veel veenafbraak plaats: dan kan het grondwaterpeil wel tot een meter onder het maaiveld zakken, terwijl dat niet door neerslag wordt gecompenseerd. Drooggelegd veen stoot veel broeikasgassen uit. Eén hectare Nederlandse veenweiden is goed voor een gemiddelde CO2-emissie van 20 tot 25 ton per jaar, net zoveel als 200.000 kilometer autorijden. In het natte lisdoddeveld bij VIC Zegveld is de CO2-uitstoot nagenoeg nul, blijkt uit metingen van de Radboud Universiteit.

Om het veenweidengebied een stap verder te brengen voerde het Veenweiden Innovatiecentrum de afgelopen drie jaar op verzoek van Provincie Zuid-Holland het programma Systeeminnovatie in de Veenweiden uit. Onderzocht zijn voorstellen voor meer duurzame melkveehouderijbedrijven, die beter zijn aangepast aan de slappe bodems in het gebied en aan de noodzaak tot het remmen van veenafbraak. Vier hoofdthema’s stonden centraal: Veenweiden Beweiden, Sturen met Water, Aquatische Landbouw en Biomassa Verwaarden. De laatste twee thema’s zijn samengevat onder de titel ‘Nieuwe teelten’. Van deze drie thema’s kwam elk een brochure uit.

Bekijk de Brochure Pionieren met Nieuwe teelten