Het plezier om ‘boer’ te zijn lijkt een beetje weg. Het is ook niet fijn om als een ‘ongewenst’ kind weg gezet te worden. Bij een recent bezoek aan Denemarken merkte ik het verschil aan waardering voor de agrarische sector. Maar wij houden het plezier in innoveren er voorlopig nog even in. We boeken namelijk mooie resultaten met innovatie-programma’s als Boeren met Hoog water en Klei in Veen. Innovaties met ‘natte teelten’ zoals de lisdodde komen wat minder makkelijk tot wasdom, maar toch…
Echte vernieuwing
Het lijkt erop dat het woord innovatie bij verschillende overheden wantrouwen oproept. Deels terecht omdat het woord te pas en te onpas wordt gebruikt als middel om beslissingen en keuzes uit te stellen of – tegen beter weten in – het tij (= besluit) te keren. Als Veenweiden Innovatiecentrum maken we meestal een soort perspectiefschets van een idee of innovatie – die we zien of die oppopt, gevolgd door een quick scan in de literatuur. Veel innovaties zijn in het (verre) verleden al eens uitgeprobeerd en menigeen is er over gestruikeld. Het is interessant om te ontdekken wat de reden daarvan is – want daar ligt de echte vernieuwing. Zo horen we nu overal dat we mest bij de bron moeten scheiden. Maar dat gebeurde al in de oude grupstallen met een klein giergootje onderin – aangelengd met water. Toch willen we niet terug naar die situatie waarbij de dieren vast zaten aan een hangketting. De huidige doorlaadbare vloeren maken van hetzelfde principe gebruik, maar de koeien lopen vrij rond.
Innovatie als laatste hoop… het lijkt me niet verstandig, want hoop is vaak uitgestelde teleurstelling en daar zitten we in de veenweiden niet op te wachten. Het gaat uiteindelijk toch om het plezier!
Frank Lenssinck